In 2008 vatte hij de avondschoolopleiding Mode en Theater-kostuumontwerp aan met de bedoeling om binnen een ongedwongen, stimulerende en inspirerende structuur zijn eigen stijl verder te kunnen ontwikkelen. Maarten vindt het heel fijn om binnen de groep ideeën uit te wisselen, en zo tot een (ver)nieuwe(nde) aanpak te komen bij het ontstaan van zijn creaties. “Elke opdracht is een uitdaging, een avontuur,en dwingt mij tot creatieve zelfredzaamheid en resultaat. Het eerste jaar is me alvast zeer goed bekomen!", getuigt Maarten.

Zijn stijl is momenteel nog "in wording" en gretig gaat hij op zoek naar allerlei invloeden en manieren om die te verteren en integreren. Contrasten binnen één geheel maken het mateloos boeiend (strak versus soepel, extravagantie versus soberheid, kort versus lang, bonte kleuren versus grijswaarden), omdat hij ook zelf zo ineen zit. Maarten wil vooral ontwerpen maken die in relatie tot zijn eigen persoon staan, en wil daar heel oprecht in blijven. De congruentie tussen wat in hem leeft en de manier waarop hij hieraan expressie geeft is voor hem een absolute must. Zijn werken ademen volledige transparantie en eerlijkheid uit.
Wat wil hij met kledingontwerp bereiken? Eerst en vooral wil Maarten zijn eigen stijl duidelijker krijgen voor zichzelf. Eens wat meer uitgekristalliseerd, wil hij zijn visie delen met anderen, via eigen creaties en via sterk gepersonaliseerde stukken voor geïnteresseerden. Hij hoopt hier een deel van zijn werk van te kunnen maken.
Ik heb net m'n tweede jaar voltooid. Ik ben erg in m'n nopjes over de opdracht van afgelopen jaar,geometrie,niet naaien,nieuwe verbindingen,vond het werkelijk subliem. Iedereen is zo intens gaan zoeken naar nieuwe oplossingen,en het resultaat mocht er wezen,daarvan getuigt onze modeshow dit jaar.
BeantwoordenVerwijderenIk word zelf gretiger naar meer...Mode is communicatie,je deelt je innerlijke modische impulsen in kleur en vorm met de buitenwereld. Deze reageert dan spontaan op wat ze aangeboden krijgen (in de vorm van een show) en dit geeft dan weer een vernieuwd beeld op je werk,jezelf. Telkens weer opnieuw werd ik in deze opdracht geconfronteerd met "blocks",niet wetende,geen oplossing,zoekende en dan,BANG,een openbaring in papier in alle eenvoud. Design is volgens mij een negatief proces,ik bedoel,het werkt als je het kunt loslaten.De vormgevende principes werken constant (lees Steiner,Goëte,Kandinski,Johannes Itten,Julia Cameron, en kijk naar Pacco Rabanne,Alexander Mc Queen...) en als je dit kunt voelen en ZIJN,ook al kom je in de nietweetzone terecht,voor ons rationele mensen zeer beangstigend,dan is er plots een resultaat,een geboorte,een nieuw,volledig nieuw stuk. Nog nooit door iemand gemaakt,of toch niet in deze vorm vanuit deze achtergrond.Ik vind de term "achterhaald" zo lullig.Tegenwoordig hebben de heren kunstcritici er de mond van vol."Ja maar dat is achterhaald",zeggen ze dan.Ze kijken volgens mij met "achterhaalde blik". Ik krijg zelf zoveel "voeding" uit dit telkens weer opnieuw wederkerende proces van vallen en opstaan. Als clown ga ik constant op m'n bek.. Ik ben eigenlijk niet echt bezig met trends of zo, wat mij interesseerd is het universele,en dat is wat mode kunst maakt.Persoonlijk universeel.Eigenzinnig verbinding maken.Stijl is je persoonlijke golflengte omzetten in vorm en kleur,bewegende sculpturen die praten met de andere stijlen die ze ontmoeten.
Wat me intrigeerd is de veredeling van het materiaal waar we mee werken.Het is een kwestie van aandacht,bewust bezig zijn,intentie,overgave,plezier en genot.Het is een alchemistisch proces waarin,volgens onze meester,Daniël,rijpen en rotten een grote rol speelt,en dat geloof ik ook wel,en begin dit ook meer en meer zelf zo te ervaren. Eigenlijk laat ik m'n clown het allemaal oplossen.
The Fools Fashion
is a paper dress
a cloth made of laughter
and woven with tears of joy,pride and sorrow
a suit that gives him the opportunity to say I'm naked and bare
out here in the rains and storms
of a world in which fashion rules.
No brocate or neither silk
would fit this wondering wonderer
this believer of non sense.
It is merely one feather
or a thought like aaaah and woow
that dresses this raving nitwitt